Nowicki zawinił, a Korytkowskiego powiesili, czyli o referendum

Wniosek o odwołanie przewodniczącego Rady Miasta, wotum nieufności wobec prezydenta Konina i krytyka jego polityki kadrowej – to zestaw sensacji z dzisiejszej sesji, którymi można by obdzielić kilka posiedzeń Rady Miasta.

Skąd to pasmo niepowodzeń ekipy rządzącej Koninem od niewiele ponad pół roku? Na to pytanie trafnie odpowiedział chyba sam Piotr Korytkowski, który stwierdził, że przyczyną była niechęć wobec jego działań w roku 2019, który przedmiotem oceny Rady Miasta akurat nie był.

Współbrzmiał z tą diagnozą głos Tadeusza Wojdyńskiego z Sojuszu Lewicy Demokratycznej, który przypomniał, że przez jedenaście spośród dwunastu miesięcy ubiegłego roku Koninem rządził Józef Nowicki, a tylko jeden miesiąc obecny prezydent. I dlatego w imieniu radnych lewicy zadeklarował poparcie wniosku o absolutorium. Bo we wcześniejszym głosowaniu nad wotum zaufania dla Piotra Korytkowskiego swojego poparcia mu odmówili - dwóch wstrzymało się od głosu, a jeden (Tomasz Andrzej Nowak) był przeciw.

Radnych lewicy oburzyło zwolnienie - „przez zaskoczenie, z dnia na dzień”, jak się wyrazili - prezesów PGKiM i MZGOK, ludzi jeszcze z ekipy Józefa Nowickiego. Piotr Korytkowski tłumaczył te zmiany koniecznością szukania oszczędności w gospodarowaniu odpadami komunalnymi, skoro Rada Miasta nie zgodziła się na podniesienie o cztery złote opłat za odbiór śmieci od mieszkańców. – Trzeba dokonać przeglądu działania obu firm i szukać możliwości obniżenia kosztów, a rzetelnie mogą to zrobić jedynie ludzie, którym ufam – wyjaśnił prezydent Piotr Korytkowski w przerwie obrad. – Po zmianie na stanowisku kierownika wydziału gospodarki komunalnej w urzędzie, to kolejny krok służący uzdrowieniu gospodarki odpadami komunalnymi w Koninie.

I jest to argumentacja, która może przemawiać do przekonania, ale brak w działaniach prezydenta elementów, które pozwalałyby wierzyć w szczerość jego deklaracji. Bardzo dobrze wyraził to jeden z radnych, który przypomniał Piotrowi Korytkowskiemu, że trzeba rozmawiać z wszystkimi dwudziestoma trzema radnymi i cierpliwie przekonywać ich do swoich racji.