Prezydent Adamów i Nowoczesna polemizują z „Konin jest Nasz”

Miłą niespodziankę sprawił Paweł Adamów, zastępca prezydenta Konina do spraw gospodarczych, podejmując polemikę z moim ostatnim tekstem na temat wyboru na stanowisko przewodniczącego Rady Miasta Tadeusza Wojdyńskiego.

Odpowiedź wysokiego rangą przedstawiciela magistratu to pierwszy taki przypadek od początku ukazywania się artykułów z cyklu „Konin jest Nasz” czyli od kwietnia 2017 roku. I nic w tym dziwnego, że to właśnie Paweł Adamów wdał się ze mną w dyskusję, nie darmo bowiem jest (przynajmniej przez większość konińskich dziennikarzy) uważany za najjaśniejszy punkt w ekipie rządzącej dzisiaj Koninem.

W opublikowanym w niedzielę tekście „Powrót koalicji PO i Lewicy Razem. Co to oznacza dla Konina?” ubolewałem nad wyborem Tadeusza Wojdyńskiego na przewodniczącego Rady Miasta, uznając, że gdyby to opozycja przejęła władzę w konińskim parlamencie, mogłaby stanowić „skuteczną przeciwwagę dla, skupionych na realizacji własnych partykularnych interesów, rządzących”. Paweł Adamów odpowiedział mi na to na Facebooku, że tylko „gdy wójt, burmistrz, prezydent ma większość w Radzie, ma możliwość zmieniania gminy i rozwijania jej zgodnie z wolą wyborców” (il. 1).

I ja się w tym punkcie z moim polemistą zgadzam, aczkolwiek teza ta ma sens tylko wtedy, kiedy prezydent ma jakiś program i rzeczywiście chce „rozwijać gminę zgodnie z wolą wyborców”.

Rządząca dzisiaj Koninem koalicja niczego takiego w kampanii wyborczej nie przedstawiła, ale skoro objęli już władzę, szukałem nadziei na jakiekolwiek pozytywne zmiany w każdej ich zapowiedzi i chuchałem na nie w swoich tekstach, niczym mieszkaniec Arktyki na blade zarzewie ogniska. Hamowałem się też z krytyką, żeby pana prezydenta i jego politycznego otoczenia nie zniechęcać.

Natomiast z rosnącym zdumieniem obserwowałem, z jakim lekceważeniem panowie odnosili się do kilkuosobowej mniejszości, która w listopadzie przesądziła o wyborze Wiesława Steinke na przewodniczącego Rady Miasta. Przypomnę tylko, że wobec równowagi sił między PiS i PO, z których każda ma po dziewięciu radnych, o wyniku tego głosowania zadecydowała postawa pozostałej piątki.

Wielokrotnie już w tym cyklu pisałem o Jarosławie Sidorze, radnym bardzo aktywnym nie tylko w tej kadencji, który osobiście dogląda miejskich inwestycji i nagłaśnia błędy oraz zaniechania przy ich projektowaniu i realizacji. Nie ogranicza się przy tym do spraw ze swojego okręgu wyborczego, reagując również wtedy, kiedy mieszkańcy – widząc jego zaangażowanie – do niego a nie do swoich radnych zwracają się o interwencję i pomoc. I kiedy podczas sesji zwracał na te problemy uwagę władzom miasta, prezydent Korytkowski czy przewodniczący Steinke traktowali go niczym szlachcic fornala, który nie wiedzieć czemu zawraca im głowę.