Met Opera: Dialogi karmelitanek

Długa droga wiodła od prawdziwego wydarzenia – skazania na śmierć karmelitanek z zakonu w Compiègne podczas Wielkiej Rewolucji Francuskiej (1789) – do prapremiery „Dialogów karmelitanek” w La Scali w 1957 roku.

Najpierw ich losy opisała w powieści Gertrude von Le Fort. Potem historia zakonnic pojawiła się na scenie teatralnej w dramacie Georges’a Bernanosa. Sztuka przykuła uwagę Francisa Poulenca, który skomponował do niej intymną muzykę, nie wprowadzając prawie żadnych skrótów w tekście. Choć akcja rozgrywa się w XVIII-wiecznej Francji, kompozytor widział w dziele wyraz okropności II wojny światowej i obozów koncentracyjnych. Hrabianka Blanche wstępuje do klasztoru, który wkrótce potem zostaje zniszczony przez rewolucję. Dziewczyna ucieka, inne zakonnice zostają skazane na ścięcie. W ostatnim momencie Blanche dobrowolnie przyłącza się do nich i wchodzi na szafot.
 
dyrygent: Yannick Nézet-Séguin
reżyseria: John Dexter
scenografia: David Reppa, kostiumy: Jane Greenwood, światło: Gil Wechsler
w rolach głównych: Isabel Leonard jako Blanche de la Force, Adrianne Pieczonka jako Pani Lidoine (nowa przeorysza), Erin Morley jako siostra Konstancja, Karen Cargill jako matka Maria, Karita Mattila jako pani de Croissy (stara przeorysza), David Portillo jako kawaler de la Force, Dwayne Croft jako markiz de la Force.