Żychlin
Z Konina na Księżyc
Dodano: , Żródło: terazKonin.pl
W sobotę na konińskim rynku wyląduje pojazd księżycowy, podobny do tego jaki skonstruował koninianin Mieczysław Bekker. Jego LRV woził amerykańskich kosmonautów po Księżycu podczas trzech misji Apolla.
W sobotę na konińskim rynku wyląduje pojazd księżycowy, podobny do tego jaki skonstruował koninianin Mieczysław Bekker. Jego LRV woził amerykańskich kosmonautów po Księżycu podczas trzech misji Apolla.
W tym tygodniu mija 106 rocznica urodzin Mieczysława Bekkera, który wychował się w Cukrowni Gosławice i skończył w Koninie gimnazjum humanistyczne (jego kontynuatorem jest I Liceum). - Mieczysław Bekker to kolejny mieszkaniec Konina, z którego jesteśmy dumni – tłumaczy Bartosz Jędrzejczak z Akcji Konin – i dlatego postanowiliśmy uczcić rocznicę jego urodzin lądowaniem łazika księżycowego (ang. Lunar Roving Vehicle) na Placu Wolności.
Replika LRV wyląduje na konińskim rynku w sobotę w południe. - Na podstawie oryginalnych planów LRV skonstruowaliśmy nasz własny pojazd księżycowy, będący wariacją na temat oryginalnego. Jego konstruowanie sprawiło nam wiele radości. W lądowaniu pomogą nam młodzi astronauci z Młodzieżowego Domu Kultury, którzy z chęcią zgodzili się z nami współpracować. Każdy chętny będzie mógł sobie zrobić zdjęcie z naszymi astronautami i LRV – dodaje Bartosz Jędrzejczak.
Mieczysław Bekker urodził się 25 maja 1905 roku w Strzyżowie (w Lubelskiem), ale od ósmego roku życia mieszkał w Gosławicach, gdzie jego ojciec był kierownikiem biura Cukrowni „Gosławice”. W 1917 roku rozpoczął naukę w Szkole Handlowej w Koninie, przekształconej następnie w 8-klasowe Męskie Gimnazjum Humanistyczne z łaciną. Gimnazjum mieściło się wtedy przy Dużym Rynku (dziś Plac Wolności) w XVI-wiecznym Domu Zemełki. Był dwunastym uczniem, który ukończył w niej maturę, a pierwszym w porządku alfabetycznym w maturalnym roczniku 1924. Czas nauki w konińskim gimnazjum wspominał po latach bardzo ciepło, a szczególnie panią Stefanię Esse, określając ją jako wspaniałą nauczycielkę i niezwykłą patriotkę, wskazując iż nauka języków i literatury pod jej kierunkiem dała mu - jak się później zorientował - wiedzę na poziomie, na jakim zdobywa się ją na amerykańskich uniwersytetach.
Po maturze Mieczysław wyjechał z Konina do Warszawy, gdzie został studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej, a po ukończeniu studiów podjął pracę w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernej Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii (WIBI), a po jego reorganizacji - w Dowództwie Wojsk Pancernych.
Przy budowie lekkiego czołgu 7-TP, udoskonalonego przez polskich inżynierów w oparciu o angielski czołg Vickers, Bekker zwrócił uwagę na pojazdy terenowe, które przy napędzie na wszystkie koła oraz zastosowaniu szerszych opon, posiadały korzystniejsze parametry eksploatacyjne aniżeli pojazdy gąsienicowe. Wybuch wojny przerwał prace badawcze prowadzone przez Mieczysława Bekkera. We wrześniu 1939 roku walczył na froncie, a następnie wraz z cofającymi się wojskami przekroczył granicę z Rumunią, gdzie został internowany na pół roku. Stamtąd przedostał się do Francji, gdzie znalazł zatrudnienie jako uznany specjalista w Wydziale Czołgów Ministerstwa Uzbrojenia w Paryżu.
W 1942 r. Mieczysław Bekker przyjął ofertę władz kanadyjskich, które zaoferowały przeniesienie go do Biura Badań Broni Pancernej w Ottawie. Dwanaście lat później przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, do wojskowego Laboratorium Lokomocji Lądowej. Był wykładowcą na takich uczelniach technicznych jak: Massachusetts Institute of Technology (MIT), Michigan State University, Purdue University, Syracuse University, Renselear Polytechnic Institute, Illinois Institute of Technology, gdzie prowadził wykłady z mechaniki i lokomocji lądowej. Jego specjalizacją była teoria współpracy koła lub gąsienicy z grząskim podłożem.
W 1961 r. NASA czyli Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej ogłosiła konkurs na pojazd zdolny do poruszania się po księżycu w ramach Programu Apollo (Apollo Space Program). Do konkursu stanęło 85 firm. Konkurentem Bekkera, który kierował zespołem naukowców opracowujących projekt dla koncernów Boeing i General Motors, był też inny osiadły w Stanach Zjednoczonych Polak - inż. Stanisław Rogalski, jeden ze współtwórców słynnych samolotów RWD. Zwyciężył zespół kierowany przez Bekkera i to jego projekt skierowany został do realizacji.
Pełna nazwa pojazdu to Lunar Roving Vehicle (LRV) w skrócie Rover (Wędrowiec). Miał 3,25 metrów długości, 1,8 m szerokości. Ważył 208 kg i mógł zabrać prawie 500 kg ładunku (na Księżycu). Mógł pokonać dystans nawet 100 km. Trzy pojazdy skonstruowane przez zespół Bekkera wylądowały na księżycu - wyposażone w nie były misje Apollo 15, 16 i 17. Łącznie przejechały one na srebrnym globie ponad 200 km bez najmniejszego problemu. Wszystkie użyte na Księżycu pojazdy LRV sprawowały się znakomicie i wszystkie trzy pozostały na Księżycu.
W 1971 r. po raz pierwszy od czasów przedwojennych Mieczysław Bekker przybył do Polski. Odwiedził wówczas Konin. W 1974 r. nawiązał kontakt z kolegami z ławy szkolnej. Podczas wizyty w 1979 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Konina. Spotkał się wtedy z uczniami i nauczycielami I Liceum Ogólnokształcącego.
Zmarł 8 stycznia 1989 r. w Santa Barbara w Kalifornii w wieku 84 lat.
Zebrał i opracował Tomasz Andrzej Nowak
Więcej na stronie: www.konin-starowka.pl
Zdjęcie: Wikipedia
W tym tygodniu mija 106 rocznica urodzin Mieczysława Bekkera, który wychował się w Cukrowni Gosławice i skończył w Koninie gimnazjum humanistyczne (jego kontynuatorem jest I Liceum). - Mieczysław Bekker to kolejny mieszkaniec Konina, z którego jesteśmy dumni – tłumaczy Bartosz Jędrzejczak z Akcji Konin – i dlatego postanowiliśmy uczcić rocznicę jego urodzin lądowaniem łazika księżycowego (ang. Lunar Roving Vehicle) na Placu Wolności.
Replika LRV wyląduje na konińskim rynku w sobotę w południe. - Na podstawie oryginalnych planów LRV skonstruowaliśmy nasz własny pojazd księżycowy, będący wariacją na temat oryginalnego. Jego konstruowanie sprawiło nam wiele radości. W lądowaniu pomogą nam młodzi astronauci z Młodzieżowego Domu Kultury, którzy z chęcią zgodzili się z nami współpracować. Każdy chętny będzie mógł sobie zrobić zdjęcie z naszymi astronautami i LRV – dodaje Bartosz Jędrzejczak.
Mieczysław Bekker urodził się 25 maja 1905 roku w Strzyżowie (w Lubelskiem), ale od ósmego roku życia mieszkał w Gosławicach, gdzie jego ojciec był kierownikiem biura Cukrowni „Gosławice”. W 1917 roku rozpoczął naukę w Szkole Handlowej w Koninie, przekształconej następnie w 8-klasowe Męskie Gimnazjum Humanistyczne z łaciną. Gimnazjum mieściło się wtedy przy Dużym Rynku (dziś Plac Wolności) w XVI-wiecznym Domu Zemełki. Był dwunastym uczniem, który ukończył w niej maturę, a pierwszym w porządku alfabetycznym w maturalnym roczniku 1924. Czas nauki w konińskim gimnazjum wspominał po latach bardzo ciepło, a szczególnie panią Stefanię Esse, określając ją jako wspaniałą nauczycielkę i niezwykłą patriotkę, wskazując iż nauka języków i literatury pod jej kierunkiem dała mu - jak się później zorientował - wiedzę na poziomie, na jakim zdobywa się ją na amerykańskich uniwersytetach.
Po maturze Mieczysław wyjechał z Konina do Warszawy, gdzie został studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej, a po ukończeniu studiów podjął pracę w Biurze Badań Technicznych Broni Pancernej Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii (WIBI), a po jego reorganizacji - w Dowództwie Wojsk Pancernych.
Przy budowie lekkiego czołgu 7-TP, udoskonalonego przez polskich inżynierów w oparciu o angielski czołg Vickers, Bekker zwrócił uwagę na pojazdy terenowe, które przy napędzie na wszystkie koła oraz zastosowaniu szerszych opon, posiadały korzystniejsze parametry eksploatacyjne aniżeli pojazdy gąsienicowe. Wybuch wojny przerwał prace badawcze prowadzone przez Mieczysława Bekkera. We wrześniu 1939 roku walczył na froncie, a następnie wraz z cofającymi się wojskami przekroczył granicę z Rumunią, gdzie został internowany na pół roku. Stamtąd przedostał się do Francji, gdzie znalazł zatrudnienie jako uznany specjalista w Wydziale Czołgów Ministerstwa Uzbrojenia w Paryżu.
W 1942 r. Mieczysław Bekker przyjął ofertę władz kanadyjskich, które zaoferowały przeniesienie go do Biura Badań Broni Pancernej w Ottawie. Dwanaście lat później przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, do wojskowego Laboratorium Lokomocji Lądowej. Był wykładowcą na takich uczelniach technicznych jak: Massachusetts Institute of Technology (MIT), Michigan State University, Purdue University, Syracuse University, Renselear Polytechnic Institute, Illinois Institute of Technology, gdzie prowadził wykłady z mechaniki i lokomocji lądowej. Jego specjalizacją była teoria współpracy koła lub gąsienicy z grząskim podłożem.
W 1961 r. NASA czyli Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej ogłosiła konkurs na pojazd zdolny do poruszania się po księżycu w ramach Programu Apollo (Apollo Space Program). Do konkursu stanęło 85 firm. Konkurentem Bekkera, który kierował zespołem naukowców opracowujących projekt dla koncernów Boeing i General Motors, był też inny osiadły w Stanach Zjednoczonych Polak - inż. Stanisław Rogalski, jeden ze współtwórców słynnych samolotów RWD. Zwyciężył zespół kierowany przez Bekkera i to jego projekt skierowany został do realizacji.
Pełna nazwa pojazdu to Lunar Roving Vehicle (LRV) w skrócie Rover (Wędrowiec). Miał 3,25 metrów długości, 1,8 m szerokości. Ważył 208 kg i mógł zabrać prawie 500 kg ładunku (na Księżycu). Mógł pokonać dystans nawet 100 km. Trzy pojazdy skonstruowane przez zespół Bekkera wylądowały na księżycu - wyposażone w nie były misje Apollo 15, 16 i 17. Łącznie przejechały one na srebrnym globie ponad 200 km bez najmniejszego problemu. Wszystkie użyte na Księżycu pojazdy LRV sprawowały się znakomicie i wszystkie trzy pozostały na Księżycu.
W 1971 r. po raz pierwszy od czasów przedwojennych Mieczysław Bekker przybył do Polski. Odwiedził wówczas Konin. W 1974 r. nawiązał kontakt z kolegami z ławy szkolnej. Podczas wizyty w 1979 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Konina. Spotkał się wtedy z uczniami i nauczycielami I Liceum Ogólnokształcącego.
Zmarł 8 stycznia 1989 r. w Santa Barbara w Kalifornii w wieku 84 lat.
Zebrał i opracował Tomasz Andrzej Nowak
Więcej na stronie: www.konin-starowka.pl
Zdjęcie: Wikipedia
Przeczytaj również:Budżet Konina coraz bliżej miliarda. Ale to wciąż za mało
